EYLÜLDE SÜPHAN
EYLÜLDE SÜPHAN
Bahar kapıya dayandı ha geldi ha gelecek.
Kış boyunca nadasta bekleyen yürekler için güzel bir sebep..
Zaman bu bahar Xece ile Siyabend için çanlarını çalmaya başlamıştı.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Yurdumuzun her köşesinde, her taşının dibinde, ırmağının kıyısında birbirinden güzel, dilden dile anlatılan efsanelerle yurt olmuş bize bu güzel topraklar. çok uzağımda olan ama hep gezip görmek istediğim yerlerden bir esinti, yüreğine, emeğine sağlık.
emeğine yüreğine sağlık. güzel bir hikaye. doğanın harikasıdır dağlar yücedir sevgilerde yüce. kıymet bilen gönüllerde sevgiler efsane olur.
Efsanelerle zenginleştirilmiş değerli bir eser. Ne çok istedim o bölgeye gitmeyi. Bir türlü kısmet olmadı.Okumak büyük keyifti Nimet hanımcığım...Nicelerine.Sevgimle...
Hep merak ettiğim yerlerdir, adı geçenler... Süphan, Van, Ahlat, Tatvan, Malazgirt, Çaldıran...
Tarihimin ve geçmişimin 'bekaretini' taşırlar... Türküleriyle, destanlarıyla, bozulmamış doğallığıyla.....
İşte onlardan birini anlatmış değerli şaire.... Ne güzeldi 'sevdalarını birbirinden ayıramamak', ölüme bile birlikte uçmak...
Tebrik ve teşekkürlerimle Nimet Hanım..
Aşk en çok Süphan'a yakışıyor.Sanki birazdan Xece ve Siyabend el ele tırmanacaklar zirveye ve yeniden aşkı gökyüzüne anlatacaklar...
Teşekkür ederim... Esen kalın...
Yüreğimden yüreğinizi kutlarım Nimet hanımcım.. ölümsüz Aşklar böyle dilden dile dolaşır kah kalplerde kah usta kalemlerde .. Yüreğinize sağlık sevgi ve saygılarımla ++
Sonu visalle biten aşklar efsaneye dönüşmemiş hiç bir zaman. Süphanın şahikasında yatan ve yürekleri kuş gibi çırpınan sevdalıları hayırla anıyorum. Bu kadim efsaneyi bu denli tasvir eden kalemi de kutlarım.
süphanın zirvesinden paylaşıma teşekkürler
Derlerki her yıl siyabend ile Xecê'nin mezarında kan renginde iki gül biter. Bu güller bir birine sarılmak üzere iken bir deve dikeni de aralarına girer bu iki gülün kavuşmasını engeller. deve dikeni geyiğin boynuzlarıdır.
Ben bir zaman bu antolojide bir Kürt atasözü yayınlamıştım- kendine şair diyen sayfalarca şiiri olan biri- ''aaa bunların ataları da mı varmış'' diye tiye yazmıştı- şimdi bunların edebiyatı da mı varmış- destanları da mı varmış - diye çıkanlar olursa hiç şaşmam- teşekkürler kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta