Şiir bana göre ve yazdığım şiirleri baz alırsam, na/tamam bir bina konumundadır.
Temelini sağlam atmış olsak bile, kara bina bittikten sonra titizliğimiz ve doymak bilmeyen arzularımız yüzünden; en iyi malzemeyi kullanayım, yapı/mı en şık ve kaliteli malzemeyle donatmalıyım bencilliğinden her şiir yarım kalmış bir değerdir.
Şiir hayattan alınmış bir emanettir, emanete hıyanetlik olamayacağı gibi emanetin canı da burnundadır.
İşte bu yüzden bir şair en güzel, en vurucu en kalıcı şiirimi yazdım diyip kenara çekilmez, çekilemez.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim