Eylül'de Sen Varsın

eylülde sen varsın
sabaha kadar seni görürüm rüyamda
sokakta yürürken seni koklarım
ne anlarsın
ne de fark edersin
musluktan akan suyun içinde
her soluğumda
sen varsın
nabzım hep senin için atsın
alkol dolaşsın damarlarımda
senin için
akşam üzeri duvarlarda
yüksel caddesindeki balkonlarda
bütün gölgeler senin
senin yüzün bütün yüzlerde
heryerde
heryerde
heryerde
senin yüzün ve ayak seslerin
uzaklarda olsanda
belki beni hatırlarsın diye
belki ararsın diye
hep umutlanırım
hatırlancak biri olmadığım halde
üzülüp boşyere
saklanırım biryerlerde
ağlarım
belki duyulur diye
hıçkırıklarım
beklerim hep
unutabilsem unuturdum
üç yıl önce
ama anılarım hep yanımda
nasıl silip atsaydım
unutulcak insan olsaydın
kusmaktan yığılıp kalmazdım
klozetin başında
keşke senin kokun olsaydı
ispirtolu bardaklarda
keşke yılın her ayı eylül olsaydı