Vakit Eylül'dü,
Mevsim sonbahar.
Bahar görmemiş öksüz bir aşkın hazan yeline karşı son çırpınışlarının demleri!..
Ve kaçınılmazdı artık;
Sararmış umutların bir bir yürekten düşmesi.
Değmişti bir kere sevdaya, sonbaharın zemherir soğuğu elleri..
Öylesine yalnız kaldı ki yüreğim, öylesine çıplak
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta