Eylül:de Aşk Olsun

Bir esmer serserinin gözlerin de,
Yüreğim tutuklu kalınca,
Ruhum kapana yakalandı.
O gözler de Eylül ve ben,
Tutsak gibi zincirlendik.
Gülen cemalin de bin, bir tane,
Yıldız topladım.
Yorgun ve hüzünlü bakışların da,
Sevdaya ve düşünceye daldım.
Çoktandır, aşka yasak koymuştum,
Bir daha kimseyi sevmeyecektim!
Asla sol yanıma,
Hiç bir kimse aşk ekemeyecekti!
Bir sonbahar akşamın da,
Aşk yeniden "merhaba" der gibi oldu.
Korktum, kalbim küt küt attı!
Yeniden birisine sevgilim demek,
O kadar kolay değildi.
Sanki bir savaş, bir ihtilal gibiydi.

Oysa; yemin ve tövbe etmiştim.
Aşk benden uzak olsun, demiştim..!

Şehrin orta göbeğinde,
Birbirimize merhaba dedik
Sonra bir camii avlusunda,
Oturup sohbet ettik.
Bir de mendil açıp,
Dilenelim deyince,
Çok gülüştük
Ve oracıkta kalpten,
Kalbe öpüştük .
Sonra yüksek bir tepede,
Şehrin ışıklarını izleyip,
Dertlerimizi bölüştük.

Burçlarımız mı uymuştu,
Yıldızlarımız mı tutmuştu, bilinmez.
Tek bilinen şey,
Bir türlü ayrılamamıştık.
Saatlerce sohbet edip,
Öylece geceye daldık.

İki serseri güzel bir masa kurduk.
Güller ve mumlar eşlik ediyordu.
Hele iki çılgının macera ile
Aldığı o kavun yok mu!
Yanında da beyaz peynir,
Aslan sütünü de unutmamak gerek.
Eylül'ün dolunaylı bir gecesi idi.
Kadehleri kaldırken,
Şerefine diyorduk, dertleri unutup,
Kadehleri vururken,
Kahkahalarımız da eşlik ediyordu.
Garip bir duygu frekansı yaşıyordum.
O ise o ise , karşımda,
Asırlara meydan okumuş bir çınar gibi,
Öyle sağlam ve endamlı duruyordu.
Şarkılar söylüyordu.
Kulaklarım eşsiz bir aşk tınısı işitiyordu.
Senin için deyip,
Söylediği şarkılar, ah o şarkılar yok mu!
Beni, benden alıp,
Başka bir diyara götürdüler.
İçimde tuhaf bir his vardı.
Sanki o'nu yıllardır tanıyor gibiydim.
Uzun yıllardan beri beklediğim ,
O'muydu diye düşünürken,
Dedi ki; sanki seni yüz yıldır,
Tanıyor gibiyim.
Aynı şeyi düşünmüştük.
Ne acayip bir kalp birleşmesi olmuştu.
Bir an öylece sustum, sustum.
Sonra sadece bende bende diyebildim.
Ve ardından, şitttt serseri..!
Hadi yıldız toplayalım , dedim .
Olur, hadi toplayalım!
İçsel belki de , yahu bu zır deli dedi!
Dolunay gibi gözlerin de,
Saatlerdir bin, bir tane,
Yıldız topladığımı bilemezdi ki;
Çünkü gizli gizli bakıyordum.
Tam gideyim artık diyecektim,
Esmer ne güzel içten gülümsedi.
Gitmek mümkün değildi.
O'nu bilmem , ama ben,
Acayip sarhoş olmuştum.
Aslın da o kadar fazla içmemiştim.
Sanırım aşk sarhoşu olmuştum.

O yaralı ruhu sanki iyileşir gibiydi.
Etraf sessiz ve huzur vericiydi.
Esmer adam, güzel bakan adam,
Güzel gülen adam bana güven vermişti.
O'nun yanın da yıllardır,
Kaybettiğim kendimi bulmuştum.
O'nu bırakıp gitmek,
O kadar kolay değildi.

Tan vaktine kadar,
Sarhoş bendeniz ile uğraşınca,
Yorgunluktan maf bir şekilde,
Heybetli bedenini yatağa atıp,
Usulca uykuya gözlerini kapattı.
Serseri o kadar güzel uyuyordu ki;
Saatlerce masum yüzünü izledim.
Ömrümce hiç uyuyan bir adamı,
Film izler gibi, seyretmemiştim.
İlk kez en güzel film,
Benim için oynuyor, gibiydi.

İçim de fırtınalar koptu.
Beynim ve kalbim savaşa başladı.
Beynim çek git, kalbim gitme diyordu.
Çekip gitmek mümkün değildi!
Ve mümkün olmadı.
Oracıkta öylece kalakaldım.

Adam uyandı, günaydın güzelim, dedi.
Günaydın sevgilim, dedim.
Bu nasıl bir şeydi, aklım almıyordu.
Usulca dizlerine yattım.
Huzur veren yüzüne bakarken,
Kedi gibi, mışıl mışıl uyuyacaktım.
Uyuyamadım, nasıl uyurdum?
Uyusaydım eğer, belki de,
Rüya gördüm , diyecektim.
İyi ki uyumamışım.
Gerçek olduğunu anladım.

Ve o gündür , nasıl yandığıma,
Aşka nasıl yakalandığıma,
Aşktan nasıl kaçtığıma ,Eylül tanık!
Eylül sonbahar değil,
Gönül Coğrafyam'da ilkbahar artık .

Eylül yağmurları,
Beni tepeden, tırnağa şimdi yıkasın!
Yeminimi kirlettiğim için,
Tövbemi bozduğum için,
Beni beni kırklasın..!

Eylül kokan esmer, serseri adama,
Bir günlükte olsa,
Gerçek aşkı bana yaşattığın için,
Çok teşekkür ediyorum.
Aşkını helâl etmesini diliyorum.

Kalbim o'na mühürlendi.
Bu aşkın telif hakkı o'nun oldu.
Ve bundan garı,
Benim adım: Eylül'de ilkbahar,
O'nun adı: Eylül'de aşk olsun.

Bilgehan Emirşanoğlu