Eylül damlası Şiiri - Kadir Haktan Türkeli

Güz hüznü.....hazan yaprağıyla solar be gülüm
Zaman gelir, gül yanaklarından...gül gamzelerin döker;
damla damla avuclarına
Düğümlenir boğazın düğüm düğüm sararan yapraklar/la...,
geçip giden boş hayat
Sadece anısı kalır......
hatıraların/da
Yanan öz külündür gülüm
Eylül rüzgarlarıyla savrulan tependen tırnağına
Sen bakma Ressamın resim/deki kızıl tonuna
Kimbilir bir haksızlığın kanıdır....tuvaldan gözlerine yansıyan
.......
...........
Güz hüznü.....hazan yaprağıyla solar be gülüm
Her kuşun çığlığını duyarsın kara EYLÜL/DE
Bir yerden diğer bir yere göçün bir feryatı/dır gülüm
Vede esmer tenindir ondan bakiye kalan

.....
.......
Dilden söylemesi kolay
Türküsü kolay
Tamaşası kolaydır gülüm
...
Ama...!
Güz hüznü....hazan yaprağıyla solar be gülüm
İnsanlığın ihanetidir...ki suratlar/da patlıyan
Şirden midelerin gevişidir...bugüne kalan
Hatta TANRIDAN...Tanrı/lara ZULUMUN bir VAHİY/idir GÜLÜM
....
Dedim ya...!
Güz hüznü....hazan yaprağıyla solar be gülüm
Zaman gelir, gül yanağınandan döker.....
....damla damla avuclarına
Boğazına düğümlenir
.......düğüm düğüm..sararan yapraklarla giden boş hayat
Sadece anısı kalır hatıralarında
Be gülüm...!
Be gülüm.....!
Be gülüm.