Dökülürken hazanda yapraklar, gönül bahçeme,
Köşeden göz kırpar, hayata döndürür Eylül çiçekleri.
İçimde anılar yumağı bırakıp, yıllar geçip gittikçe,
Uzatırım arakasından ellerimi, içinde Eylül Çiçekleri.
Ne baharlar yaşamışım kadir kıymetini bilmeden,
Farkına varmamışım ömür son demine gelmeden,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Çok emek harcanan güzel bir şiir. Güzel kaleminize başarılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta