Dökülürken hazanda yapraklar, gönül bahçeme,
Köşeden göz kırpar, hayata döndürür Eylül çiçekleri.
İçimde anılar yumağı bırakıp, yıllar geçip gittikçe,
Uzatırım arakasından ellerimi, içinde Eylül Çiçekleri.
Ne baharlar yaşamışım kadir kıymetini bilmeden,
Farkına varmamışım ömür son demine gelmeden,
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Devamını Oku
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Çok emek harcanan güzel bir şiir. Güzel kaleminize başarılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta