Eylül Buluş Şiirleri - Şair Eylül Buluş

Bilmem, kaç haftalardır;
Şiirlerimi dökmedim sayfalara.
Vazgeçtim senden sanırım,
Biraz da olsa.
Çıkmadı aklımdan yüzün
Bir şiir misali sayfalarımda.

Sensizlikten yana ben
Susmuş, bitmiş, tükenmiş
Bir haykırıştı sanki
O bulutların yükselişi.
Bir efsaneydi sanki
Rüzgarın o esişi.

Ölü bir beden gibi yatıyordu aramızda yılların hasreti,
Sanma ki seni unuttum ben bi' hayli.
Bilirdin sen her şeyi.
Oysa bilmediğin bir şeyler vardı sanki
Ben sende bütün aşklarımı temize çekmiştim, inan ki.

"Üçlü arkadaş grubunuz dağılır." dediler, inanmadım
Ben onların güzel sözlerine kandım.
Bilmem daha neler neler duyacaktım,
Ama yine de sana inanacaktım.

Gel sor şimdi dalgalara,
Eskisi gibi kıyılara vuruyorlar mı hâlâ?
Sen miydin o dalgaları durgunlaştıran?
Sen mıydın o kalbimde tahtı olan.

Söyle şimdi nerelerdesin bir tanem?

Gözlerim gözlerini görmek ister,
Sözlerin benliğimi yerle bir eder.
Neredesin, gel artık kendini göster
Gözlerim gözlerine değmek ister.

Gözlerin miydi beni tutan?
Ben miydim gözlerini esir alan?
Gözlerindi, beni benden alan.
Hadi git şimdi, arkana bile bakmadan...

Yıllar yılı dost bildiğim o aynalar,
Artık bana yabancılar.
Anladım, fazla samimiyet tez ayrılık getirirmiş.
İnandım, bir insana her şeyini verince hiçbir şeyi olurmuşsun.
Gördüm, başıma neler neler geldi,
Seni arayamadım bile,

Keşke diyorum,
Saçlarınla oynayabilsem.
Keşke diyorum,
Beni sevebilsen.
Nasıl öğrendin unutmayı,
Bilebilsem.

Kimsesizdim sanki,
Hiç kimsesiz.
Önemsizdim belki,
Değersiz.
Siz olmadan,
Ben bir hiç idim ya hani;