Eylül bu,
Hüzün mevsimin adı.
Bir rüzgârın esintisi ardınca,
İllaki yaprak dökecek.
Gökkuşağı ayrı bir güzel gelse de bize,
İnsan gibi ikliminde her rengini gösterecek.
Çiçek açmasa da kendi evresinde,
Bir başka bahara umut verecek.
Hayalleri bazen bir gözyaşına,
Bazen de bir sevince kurban edecek.
Ne olursa olsun sonunda,
Ama hep hüzünlendirecek.
Ardında bıraktığı mevsime inat,
Kimi zaman dostlukları ile ısıtacak.
Sonunda getireceği karakışa nispet,
Geceleri yalnızlıkları ile üşütecek.
Yol ayrımında kaldığında,
Vaktin geldiğini anla ki,
Mevsimlerden sonbahar,
Aylardan Eylül bu.
Ne yaparsan yap,
Yaprakların sararacak ve dökülecek.
Kayıt Tarihi : 10.7.2020 12:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferit Onat Alparslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/10/eylul-bu-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!