Eylül Bakışlım Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Dün gece aydınlığıyla zifiri karanlığı yırtan mehtapta
Ay ve yıldızlardan
Ağız dolusu gülümseyen
Bakışlarıyla ruhumu okşayan
Yüreği yüreğimle bütünleşen
İçimde sıcaklığını hissettiğim
Güneş yüzlü
Aşk tanrıçası Afrodit
Direği bükülmüş, temeli yıkılmış
Yüreği sürgün görmüş, etrafı dertlerle kuşatılmış
Günlerdir her an sessizliğe gömülen çığlıklarım da boğulan benim

Ben ne aşk tanrısı Eros ben ne bir zalim efendi
Ben nede megaloman bir hastayım
Ben yalnız yalnızlıktan korkan
Bir dertliyim
Bazen gurbette
Bazen başını koyduğu
Küf tutmuş yastığına kanlı gözyaşları akıtan
Yüreğiyle sevda, yüreğiyle isyan şiirler yazan
Dün gece seninle olan o sıcak kucaklaşmayı unutmayan
Emeği hep gasp edilen şu yoz düzene hep isyan eden bir garip şairim

Meltemli günlerde kokusu daha çok yayılan
Közü sönmemiş hasretle
Dudakların kıvrımında
Ağzı öpülesi akasyam
Hele şöyle içimde bir soluklan bir soluklan çiçeğim
Şarktan garba, garptan şarka peşinden koştuğum bu gecede yıldızım ol

Acıların boy vermediği, ağıtların yakılmadığı yerlerde
Eylül bakışlarınla
Ağız dolusu gülümse
İçimdeki acı tükensin gözyaşlarım dinsin
Kırlarda, çayırlarda her yerde lavanta koksun
Aşkı, sevdayı sınamak benim ne hadime ne hadime
Ne olur öp beni öp, gecelerim cehennem günlerim gayya kuyusu olmasın

02.03.2016
İstanbul