Sana bu mektubu gözlerim dolu yüreğim paramparça yazıyorum.
Belki düşünüyorum ama düşündüklerimde bir alevin ucundaki
dumanlar gibi yok olup gidiyor.
Şuan yanlızlık duygusunun en içi kemiren sızıntısını yaşamaktayım.
Bu yanlızlığım bir ormanın en uç noktasındaki bir ağacın
üzerinde kalan son meyvenin yanlızlığı gibi...
Ne karanfil kokulu bir hemşirenin cebine benzeyen zarfın ne de
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem