Eylül Akşamları Şiiri - İlyas Kırlı

dün gece resmine bakıp
usulca okşadım saçlarını
soğuk yatağımda
yastığımın bir yanı boştu
karanlığı çekince üzerime
yalnızlığım hayalinle konuştu

hala o bakışların duruyordu
gitmeden önceki gözlerinde
ve rüzgar dalgalı saçlarına vuruyordu
bir eylül akşamının titreyen dizlerinde

bir vakit senin gidişindi
bedenimi çarmıha geren
zamansız nutuklarınla veda edişindi
bir eylül akşamına efkarımı seren

şimdi zincire vurulmuş gibi
ellerim ve ayaklarım
saatler ecele kurulmuş gibi
silinecek kalmış ıslak yanaklarım

son çare mektuplarını yakmaksa
önce seni atarım ateşe
dönüşünü beklemek yollarına bakmaksa
eşkiyası olurum eylül akşmlarının