Eylül Akşamları 2 Şiiri - Emin Çelimli

Hasretinle solarken hazan yaprakları
Sensiz hiç çekilmiyor eylül akşamları
Özleminle gözümden dökülen yaşları
Yelleriyle kurutur eylül akşamları

Üstümüze düşen ay yakardı ışıkları
Sanki bir başka âlem Eylül akşamları
Kırılsa tüm ümitler açılsa yaralar
Gönlümüzü avutur eylül akşamları

Alır bir rüzgâr beni götürür uzağa
Gözlerimden kan damlar ağlaya ağlaya
Nasıl oldu bir anda düştüm bu tuzağa
Dertlerimi savurur eylül akşamları

Derin bir of çekerim dalarım hayale
Bulutlarda dolaşsam da her şey nafile
Sönmeyen kor ateşler koysan da kalbime
Yağmur olup söndürür eylül akşamları