Eylül Akşamları Şiiri - Ercan Keskin

O ıssız kasabaların ürküten yalnızlığı
Seğirtince gölgesinde güneş yansımaları
Terk edilen umutların hüzünlü barınağı
Bağ bozumunda ikindi zamanı kuytuları

Bağrına su damlayınca çeker kara toprağı
Maziyi sarınca örter yaban sarmaşıkları
Kendiliğinden renklenir gökte ebem kuşağı
Nereye uzanacağı bilinmez ışıkları

Yazmamıştır hiç bir kitap öylesi ayrılığı
Görmemiştir böyle keder şu eylül akşamları
Dönüşü olmayan yolun umarsız sayrılığı
Gurbetin en uzaklarda bekleyen durakları