Eylül yaprakları gibi döküldüm yerlere
Sararan yüreğimden göçmen kuşlar gitti
Mavi gökyüzünde uçmuyor sevdam
Gri bulutlar çaldı güneşimi
Şiirlerim hüzün yazıyor
Gözyaşlarım sayfaları siliyor
Kulağıma vuslat yolcusuyum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
saadet hanım,
bu anlamlı çalışmanız için sizi yürekten selamlıyorum.....değerli bir çalışmaydı......nicelerine....
Selam saygı şiire ve şairinedir......
bir kere daha okumak şiirsel acı yaşamışlığa yürek duygularına ortak olmak yine çok hoştu...Can yüreği saygın kalemi adına bir kere daha yürekten kutluyorum... Saygı ve sevgi ile dost yürek....
Mevsimin hazanı en ağır şekliyle doğaya yaşattığı bir zaman da doğanın yaşadığı acıya eş ayrılık acısını sevgisiyle kutsadığı sevdiğinden yana yaşayan yüreğin acı dolu hüzün dolu okunası çok hoş dizeleri idi. Yürekten kutluyorum....+10 tam puanımla listemde.... Saygılar sevgiler can yüreğe....
Mevsim hazan olunca gitmeler daha mı yoğunlaşıyor, yoksa duygularımız mı bizi yanıltıyor?
Anlaşılan o ki, değerli şaire de 'eylülle gelen' hüzne kapılmış, 'gitmelerin' derdi depreşmiş...
İçten, hüzün kokan hoş bir şiirdi.. Kutlarım Saadet Hanım...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta