Bir eylül akşamında ayışığı altında
Oturmuş seyrederken şehrin ışıklarını
Yalnızlığı farkettim,bankın öbür ucunda
Bana çevirmiş ürkek,sinsi bakışlarını.
İçimdeki acının tek faili yalnızlık
Gönlümün,sığındığı tek sahili yalnızlık.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Şiirlerin çok güzel akraba,tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta