Eylül Akşamı Şiiri - Mehmet Koray Zileli ...

Ben seni Bir eylül akşamı sevdim Sezai gibi,
Dönüş yolunu bitirmişken.
İnce ip üzerinde,
Ellerine tutundum.
Ayrı bir yer ettim kendime.
Gördüğüm sen yanımda bir rüya…

Ben bir eylül akşamı kani oldum.
Açtım ellerimi,
Seni bahşettiği gün,
Şükür ettim Allah’a.
Her inceliğinde bulduğum ahenk,
Mucize müjdeledi bana.

Ben sana bir eylül akşamı sevindim.
İki yakada, yedi tepede;
Beni sende buldum.
Okuduğum her âşıkta,
Göz atığım her satırda,
Senin şevkine kapıldım.

Ben sana bir eylül akşamı âşık oldum.
Her şeyin ile seni düşündüm.
Gülüşünün değdiği,
Güllerin bittiği her yerde;
Aldığım koku,
Âşık oldum…