Eylül Akşamı Şiiri - Muhammed Çağrı Şap

Yağmurlu bir Eylül akşamıydı.
Gidiyordun.
Hiçbir şey söylemeden.
Gidiyordun.
Neden diye sormama izin vermeden gidiyordun.

Hani bitmişti ya o gün.
Ben kalmıştım.
Neler olduğunu,
Neden gittiğini bilmeden.

İşte bugün, o gün.
O lanetli eylül akşamının,
Onuncu yılı.

Hangi cehennemdesin bilmiyorum.
Bilmekte istemiyorum.
Bensizken kiminlesin,
Kimlerlesin.
Bilmiyorum.

Ama bilmeni istiyorum.
Sayende lanet ediyorum.
Aşka, sevgiye.
Ama hala seviyorum seni,
Hala aşığım sana.
Ve hala bekliyorum gözlerini
Belki yağmurlu bir eylül akşamı
Tekrar görürüm diye.

O eylül akşamından beri,
On yıldır,
Aynı her gece.
Sensiz, sessiz ve çaresiz.

Ama artık bitti. Bu son gece.
Onuncu yıl sonuncu gece.

Son kez dönüyorum
Duvardaki resmine
Ve son kez yazıyorum
Sana şiirlerimde
‘’Seni seviyorum.’’
Nerede olursan ol.
Kiminle olursan ol.
İstersen ellerin kadını ol.
İstersen beni çoktan unutmuş ol.
Ne fark eder ki?
Ben seni hala seviyorum.

Dedim ya onuncu yıl, Sonuncu gece.
Uzanıyorum benim ihtiyar tabancama.
Lanetli bir eylül akşamında
Son vermek için bu hayata.

Ama unutma.
Ben aşkı ölümsüz bilenlerdenim.
Bu dünyada bekledim,
Diğerinde de beklerim.