Mevsimlerden sonbahardı
Aylardan eylül'dü
Ve yağmur yağıyordu istanbul'a
Ne biriktirmişti bulutlar
Doldurmuş yükünü
Boşalttı istanbul'a
Gök griye döndü hüzünlü
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
nedense eylül hüzündür ayrılık ayıdır ,iç burkar..soluklu şiirinizi zevkle okudum şair..
Kederliydik ağlıyorduk,ayrılırken
Ve yapraklar ağlıyordu ve ağaçlar
Uzakmıyız seninle içiçemiyiz,biz bir miydik
Islaktı kara gözlerim,seninkiler yağmur muydu
Sanki gök ağlıyordu,sanki yer
Ve istanbul ağlıyordu
Ve eylül'dü
Seni son görüşüm dü
Şimdi ne zaman yaprak dökse eylül
Yuvadan düşmüş serçe görsem
Ben seni hatırlıyorum
İstanbul'a ne zaman yağmur yağsa
Ben ağlıyorum,eylül ağlıyor
Duygularınız o kadar canlı dizelere dökülmüş ki,okurken bende duygulandım.Eylül hazan,ayrılık hazan,birde üstüne yağmur,al sana duyguların zirve yaptığı an,yüreğinize sağlık,çok beğendim eserinizi eserlerinizi antolojime alıyorum.10 tam puan saygı ile...
yüreğinize sağlık efendim saygılar
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta