Eylül Şiiri - Ayhan Yaymaz

Eylül aynı takvimden bir ay zannedenler var…
​Oysa Eylül;
Vuslatı mahşere kalmış, yetim bir aşkın adıdır.
​Eylül;
Yaralı kalplerin mevsimidir.
Sessiz çığlıkların yankısı,
Yarım kalmış sevdaların zamansızsız yeda yeridir.

​Rüzgarı bile hüzün taşır,
Yağmuru eski defterleri açar.
Her damlasında eksilen bir umut,
Her yaprağında solan bir hayal gizlidir.

Eylül;
Ne tam gidiştir,
Ne de kalış...
Sonsuz bir bekleyiştir,
Kapanmayan yaraların adı,
Unutulmak istemeyen hatıraların mevsimi.

​Bir yanıyla veda,
Bir yanıyla hatırlayış,
Gözyaşının ince perde arkasından
Bakan bir yüz gibidir Eylül.

​Ve bilir misin;
Eylül aslında bir takvim değil,
İçimize kazınmış bir özlem gibidir.
​Kalbin hangi kıyısında incinmişsen,
Eylül orada saklıdır.

Hangi cümle yarım kalmışsa,
Eylül onun sustuğu yerdedir.
​Ve biz biliriz ki;
Her sonbahar bir baharın intiharıdır,
Her Eylül, ömrümüzün en derin özlemidir..