Eylül Şiiri - Adem Canözer

Ruhum solmuş bir gül
Ne ateş kalmış ne duman ne de kül
Bembeyaz bulutların söylediği hüzünlü bir şarkısın
Mevsim sonbahar aylardan eylül

Ağaçlar gibiyim artık
Yorulmuş, yıpranmış dallarım kırık
Her bir yaprak ayrı bir renk ayrı bir hüzün
Viraneye dönmüşüm sensiz hep bir yanım yıkık

Bir garip oldum artık tanıyamıyorum kendimi
Her şey karmakarışık adeta Picasso’nun bir resmi
Her şey var, her şey birbirine girmiş
Bir tek sen yoksun ve sen terk ettin bendeki seni