Eylül Şiiri - Dağlar Özügüç

Eylülde hazan
Eylülde hüzün
Sonundayız gizemli güzün
Yaprakları kızıla çalan
Bir çınar ağacından nağmeler
Dökülen gözyaşları ve imbatlar
Hasretin bağrından doğanlar
Eylül bir ay değil bir iklim
Hiç kavuşamadığım sevgilim
Mavi boyalı pencerede
Güz gülleri kadar üzgün
Bir hiç uğruna dökülen yapraklarım
O yağmurlu gecelerde
Hazanın hüznü ile yaktıklarım
O Yanık yürekten arda kalan
Heyhat en önemli hatıralarım
Şimdi mangalda bir avuç kül
Artık hazanda bu son gün
İşte yazık ki böyle bir Eylül