Eylül Şiiri - Zeynep Musaoğlu

Sorma bana ..
Sorma Eylül,sorma..

Yüreğimin hazan baharı bu
Kirpiklerimdeki yaşlar bir umuda tutundu..
Artık hiç düşmeyecek..

Ahh .. sorma bana Eylül sorma...

Tüm heceler anlamını yitirmiş,
Yolunu kaybetmiş tüm mısralar, bir garip..

Rotası olmayan gönlüm, hasrete sarılmış...

Sorma Eylül sorma...sen gibiyim işte...

Bir yanım hazan, bir yanım umut...
Bazen deli gönül diyor, herşeyi unut..

Sorma Eylül sorma..!
Heybende ne var? diye...
Gözümde yorgun düşmüş bir hasret.

Boğazımda boğum boğum özlem.
Yıkık, dökük, harebe bir yürek...

Ahh Eylül ahhh..!

Kırgınım..!! Çokkk kırgınım
Bu hayata, giden zamana.
Gelişi güzel yaşadığım gençliğime..

Sorma Eylül sorma.! Sen gibiyim işte...

Bir yanım hazan, bir yanım umut...
Bir yanım hala diyor unut..

Ahh Eylül ahh.!!

Çok Kırgınım çokkk.!!

Yıkık, dökük virane olan şu gönlüme,
Ağaran saçlarıma,
Gülmeyi unutan gözlerime..
Hangisine yanayım artık?

Ahh Eylül ahh.!!

Kırgınım...!!
Kaçırdığım mutluluğa
Tutamadığım o ele
Kıymetini bilmediğim geçip gide ömrüme...

Sorma Eylül sorma.! Sen gibiyim işte...

Bir yanım hazan, bir yanım umut...
Bir yanım hala diyor unut..