Eylül Şiiri - Erdal Yıldırım

Kapatın bütün ışıkları
Karanlık kalsın bugün bu şehir
Sadece kaybolmak istiyorum
Hala inanamıyorum
Gördüğüm gözler bana mı ait?
Her gün yürüyen ayaklarım mı,
Beni kaybettirecek kendine
Şu eylül ayları diyorum
Ne kadar da acımasız
Soğukta titrerken hem de
Şiir yazdıracak kadar güzel
Her geçen günü sırtlarız onunla
Ve hep güneşin doğuşunu izleriz
Nöbetçi kalırız balkonlarda
Sanki sevdalıyım bende
Ne gündüz bilirim ne gece
Kimi zaman kırlardayım
Görseniz deli bir tay sanırsınız
Kimileri denize gittiğimde olur
Dalga gelir, gider kudurur
Yalnız kimi vakitte
Gerçekler yüzüme vurur
Her şey şiirden ibaret
Geceler şiire,
Ben Allaha emanet…