Eylül Şiiri - Mustafa Felek

Beni buraya gömsünler
Mümkünse göğsüme güller eksinler
Bu yolun yolcusu kalmasın burası son durak
Eylül ayı.
Soluk tenli,sarı saçlı,dal kadar ince Eylül kızı
Hasretin,ayrılığın ve dahi ölümün sonra ki evresi
Yaz akşamlarına veda vakti.

Beni buraya gömsünler
Taze kar yağsın üzerime
Yok yok
Önce Eylül`ün sararmış yaprakları düşsün avuçlarıma
Sonra sert fırtınalar dövsün sana kıyısı olan bütün yanlarımı
Kuru dallar kadar ince bütün bağlarımızı keskin bir soğuk biçsin
Biçilmiş kaftan giyersin
Ellerin minnacık,ellerin ikindi güneşi...

Beni buraya gömdüler
Beyhude hayal kurmak
Bir şeyleri tamamlamak için bir parçamızı feda ettik.
Sonrası zaten Eylül
Soluk bir yüz hatırladığım
Sararmış yapraklar
Bilhassa seni özledim.