neyse ki okulda açacağım gözlerimi
neyse ki bu sabah
yolumu gözleyen üç akasya
ve mavi bir
uğultu saracak beni
sıyrılacağım ne varsa dertten kederden
gamdan yana.
okulum
bir şiiri yakalar gibi ucundan
yığılıp kaldığım
o hesapsız
o eşsiz dünya
bir günaydın verip
yüzlerce alacağım yine
yine yüzeceğim
serin sularında çepeçevre
mavi patiskadan
bir deniz olacak
o mukaddes
o kutlu bahçe.
kıyısında durup hep bir ağızdan
haykıracağız
“varlığımız Türk varlığına armağan”
bu köy
bu okul
bu çocuklar
kuru yavan,acı soğan
varlığımız
yoksulluğumuz bizim
ruhumuzu kamçılayan.
neyse ki üstümüzde bu ay yıldız
ve onu göğsümüze
bir mızrak gibi çakan Ata’mızla
dağları eritecek
demiri yine
su gibi akıtacağız biz.
bu asır bizim olmalı diyorum
görebiliyorum öğretmenim
bir başka doğuyor artık güneş
dünyanın dönüşü
suların akışı bir başka
her Eylül
bir başka çalıyor ziller
mum gibi erimeyi beklerken
habire çoğalıyorum okul okul
habire dolanıyor belime
altın bir kemer gibi nesiller.
bu asır bizim olmalı diyorum
Türkiye’m dünya cenneti
Türkçe’m dünya dili
bu güzel ülkeye benzemeli kainat
yaymalı yeryüzüne sevgiyi
kardeşliği
çocukları kapmalı silahların önünden
artık
doyunca yaşamak olmalı insanlığın tek derdi
neyse ki
neyse ki sen varsın öğretmenim
neyse ki öpülesi nice eylüllerimiz var
görüyorum
görüyorum.
Eylül 2007 uğur balcıoğlu
Uğur BalcıoğluKayıt Tarihi : 20.10.2018 01:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönül sesinizden kaleminize,
Kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Selam ve saygı ile.
Teşekkürler, saygı ve sevgiler öğretmenlerimize, şiire ve size.
alfabemdi
annemdi
badem şekerimdi
sevmeyi öğretti
beklemeyi
düşünmeyi
o benim öğretmenimdi
babamdı
rehberimdi
kağıt helvamdı
direnmeyi öğretti
insan olmayı
korkmamayı
o benim oğretmenimdi
yol arkadaşımdı
gözlerimdi
elma şekerimdi
adımlarımdı
rengarenk boyalı ellerim
düşlerim
o benim öğretmenimdi
Atatürk yazan kalemimdi
Cumhuriyet yazan kitabım
aydınlık defterimdi
o benim öğretmenimdi
her şeyimdi"N.Y.
"neyse ki eylül vardı ve okulda açacaktık gözlerimizi"
Yaşamlarımızın en güzel zamanlarıymış. Ne çek severmişiz meğer okullarda yaşadıklarımızı..
neyse ki bu sabah
yolumu gözleyen üç akasya
ve mavi bir
uğultu saracak beni
sıyrılacağım ne varsa dertten kederden
gamdan yana.
okulum
bir şiiri yakalar gibi ucundan
yığılıp kaldığım
o hesapsız
o eşsiz dünya
bir günaydın verip
yüzlerce alacağım yine
yine yüzeceğim
serin sularında çepeçevre
mavi patiskadan
bir deniz olacak
o mukaddes
o kutlu bahçe.
kıyısında durup hep bir ağızdan
haykıracağız
“varlığımız Türk varlığına armağan”
bu köy
bu okul
bu çocuklar
kuru yavan,acı soğan
varlığımız
yoksulluğumuz bizim
ruhumuzu kamçılayan.
neyse ki üstümüzde bu ay yıldız
ve onu göğsümüze
bir mızrak gibi çakan Ata’mızla
dağları eritecek
demiri yine
su gibi akıtacağız biz.
bu asır bizim olmalı diyorum
görebiliyorum öğretmenim
bir başka doğuyor artık güneş
dünyanın dönüşü
suların akışı bir başka
her Eylül
bir başka çalıyor ziller
mum gibi erimeyi beklerken
habire çoğalıyorum okul okul
habire dolanıyor belime
altın bir kemer gibi nesiller.
bu asır bizim olmalı diyorum
Türkiye’m dünya cenneti
Türkçe’m dünya dili
bu güzel ülkeye benzemeli kainat
yaymalı yeryüzüne sevgiyi
kardeşliği
çocukları kapmalı silahların önünden
artık
doyunca yaşamak olmalı insanlığın tek derdi
neyse ki
neyse ki sen varsın öğretmenim
neyse ki öpülesi nice eylüllerimiz var
görüyorum
görüyorum.
TÜM YORUMLAR (8)