Merhaba dedi güneş, karşı tepelerden
İşte, güzel bir sonbahar sabahındayız
Mevsim hazan, ay hüzün ayı...
Derin bir uykuya hazırlanıyor doğa
Bir bir ölüyor bitkiler, kayboluyor hayat
Katlanıyor ruhumdaki kasvet her an.
Büküyor boynunu
Yüreğimdeki sevgi goncaları
Aşk tomurcuklarım soluyor tek tek.
Kuruyor günlerdir muhabbet bağım.
Ruhum öksüz, kalbim yetim;
Çarpmıyor bir kuş kalbi kadar
Atmıyor nabız
Sevdalı günlerdeki gibi
Mevsim hazan, ay hüzün ayı;
Eylül, ne kadar çok seviyorum seni
Ruhumun doğaya yansıması sen benim...
Hizan, 09:37, 21.09.2014
Adem KüçüktekeKayıt Tarihi : 11.10.2018 13:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Küçükteke](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/11/eylul-625.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!