Her akşam inerken
Yarin sisli hayali
Yüzüme tül tül
Hiç haber vermeden
Gök gürültüleriyle şimşeklerle
Ansızın geliverdin eylül
Bakma bana ne olur
Karşı pencereden
Öyle melül melül
Sararıp soluyor diye
O güzeller güzeli gül
Sessiz bir çığlık yükselir
Alev alev yanan tenimden
Peşimden ayrılmayınca hüzün
Titrer bedenim
Usanmayınca insanları sevmekten
Bu deli gönül
Ben ne yapabilirim
Sen söyle eylül
Kayıt Tarihi : 7.9.2018 12:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Nasıl Nisan gelmeden Eylül’ü özler olmuş yürekler.
Nasıl karardı damları insanın sevgiye.
Ağaçların altındaki gölgeli aydınlıkta.
Kimin dili v/ardır gönlünde, dua dua seni seviyorum demeye?..
Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.
Gönlünüze sağlık İnci Hanımcığım. Kutluyorum hüzün kokan kaleminizi...
Sevgilerimle...
İnsanları sevmek , sevgiden vazgeçmemek...ne güzeldir. Zaman zaman acı verse de,sevmek seven yüreği yüceltir diye düşünüyorum.
Güzeldi okumak. Kaleminiz hep yazsın. Sevgi ve selamlarımı bırakarak içten bir merhaba İnci Hanım'cığım.
TÜM YORUMLAR (3)