Eylül Şiiri - Adil İzci

I
Yaşlı zamanlarda ne çok geçtimdi
Yol yine orda ve aynı
Serinlikler taşırdım göğsümden.

Ah yolculuklarım artık böyle
Tüm aşkları sayıp dökme zamanı.

Durdum ve bir çınara yaslandım
Rüzgârın her gelip dokunmasında
Ben de uçuşup sana konuyorum:

Hoyrat yaz uzaktık onca şeyden
Ve sonunda eylül! Sen de!
Kalbim yüzünü gezinmeye başladı:

Güzel bir keder; ilk bulduğum...

II
Güzel bir keder ilk bulduğum:
Güz ipeği... Hışırdayan pastel...
Anısamak: Açık bahçe kapıları
Düşe kalka kavuşmak her birine:

Yaşlı zamanların yitik gölgeleri
Ki bazısı, yaprak dökümlerinde
Yorgun
..........
..........