Eylül Şiiri - Mehmet Serdar Ateş

İçimde tarifsiz bir hüzün var,
Gidene ağlıyor gibiyim,
Sanki bilinmez bir yerde yaram var,
Acılar çekerek ölüyor gibiyim.
*
Düştükçe yapraklar yere,
Elbisesiz kalmış bir garip gibiyim,
Taşları bir bir gözüken,
Suyu çekilen dere gibiyim.
*
Turşular kuruluyor yine,
Sanki kış ortasında aç kalacak gibiyim,
Ne öyleyim ne böyleyim,
Bir garip aşk ile yanıyor gibiyim.
*
Çok alışmışım bahara, yaza,
Sanki bitmeyen kışa giriyor gibiyim,
Kış ile kalacağız ayaza,
Bir daha vuslata eremeyecek gibiyim.

Mehmet Serdar ATEŞ