Eylül Şiiri - Gülsen Yüksel

Eylül

Hangi kansız kesti yolunu?
Hangi adam olmadık adam, kandırdı çocukluğunu?

Hangi gün, hangi gece, hangi labirentte?
Kirlenmiş yüreğiyle, koskocaman kapkara elleriyle
Zamk gibi yapışıp, çığlık atan bedenine?

Dillerim lal, yüreğim buz kesmekte

Ahh!..
Aman Allah'ım; yüreğim çığlık, çığlığa
O ana, o baba; hangi sabır taşını basıp bağrına
Emanet etti Eylül’ünü kara topraklara?

Eyy!.. Yeri, göğü yaratan Mevla’m
Can verdiğin canın
Nasıl kıydılar canına?

Dedim ya!..
Dillerim lal; Eylül, Eylül’ümüz, Sonbahar

..ve Eylül’ümüz;
Bir Haziran gecesinin zifiri karanlığıyla
Melekler misali, pespembe kanatlarıyla uçtu semalara
Kanat takıp uçtu sonsuzluğa, kanat takıp uçtu sonsuzluğa.

(01.07.2018 – 18:45)