EYLÜL
Eylül sonbaharın sarısı
Daldan düştükçe yaprakları
Neden birden sarar acısı
Söylenip dur dudaklarımda
Tutuşup kal yanaklarımda
Ölüm bir adım ötemizde
Soluyup kalmış aramızda
O uykusuz gecelerimde
Yorgun ulaşırdım sabaha
Telaşlı aceleci yanım
Boğulurdu güneşinde
Bak yine ulaştık o güze
Her gün tek tek düşerken yaprak
Ağaçlardaki dallar gibi
Sonunda kalacağız çıplak
Neye baksam bir şeyler eksik
O sesinde boğulur ırmak
Gölgemizle oynarken ışık
Böyle bizi de bekler eşik
Hasan OKURSOY
Kayıt Tarihi : 18.2.2018 13:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eşime yaşlandığımızı güzle anlatan bir şiirim
![Hasan Okursoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/18/eylul-574.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!