Eylül Şiiri - Gönül Uludağ

Eylül'ün son günü,buluşacaktık seninle yüreğim
Çaylar içecektik,gönül bahçemizde huzurla
Eylül'de toplanırya,hüzün bahçesinden güz gülleri
Yaklaşan karakışa gardımızı alacaktık umutla

Bakma bize öyle matemli gözlerle,eylül eylül
Vurulmuş ötmüyor artık,yaralıdır bülbül
Kaç şehidimin kanına sürüldü haince bir ölüm
Kaç anaların kucağına,evlat yerine konmuş kara bir gül

Koydun böyle engin mesafeleride,nereye yiğidim
Olmadı böyle ardına bakmadan,vedasız ayrılık
Ürpermiyoruz artık,eskisi gibi,alıştık hüsranlara
Ay doğuyor gecelerede,ışığını yüreğimize yansıtamıyoruz

Bir eylül daha böyle hazan,hüsran,kötülerle anılsın
Bir yiğit daha,milyonların gönlünde dualara sarılsın
Gencecik bedeni,sevdiğinden alınıp toprağa karılsın
Bu son olsun,bir daha bizi böyle acıtma Eylül