zaman ilaçsız, seneler yazsız
geçti gitti
güya kırk yıllık hatrı olan kahveler de...
kırk koca yıl geçti hatırsız, soransız, sonrasız...
günlük bir neşe, gecelik bir hüzün kaldı
şimdilik yaşamak kaldı
yürekten bir dua gibi sana "gel" deyişlerim
"Uğrunda yanayım Kerem gibi, gel
Dağları deleyim Ferhat gibi, gel
İste canım vereyim Mecnun gibi, gel
Yeter ki bana gel"
Şarkı oldu, şiir oldu adın,
gözümde yaş oldu,
başımda ağrı,
sözümde düğüm adın...
adım yine adınsız kaldı.
Bir umut ile çıkacağımı sandığım o yol,
çıkmaza girdi
zaman ilaçsız, seneler yazsız, kahveler hatırsız
geçti gitti
aslında sen hiç gelmedin
ben hiç gitmedim
içimde o hiç bitmeyen savaş kaygıları ile
hiç dinmeyen yağmurlar içinde
hep uzak'ta kaldım.
Eski bayramlar gibi hatırladığım eski Pazarlar var
Güneşli ışıl ışıl bir İzmir var.
Her köşesi aklımda bir bir
Ah Eski İzmir!
(7 Eylül 2014)
Şükran AtasayKayıt Tarihi : 20.11.2015 23:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükran Atasay](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/20/eylul-490.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!