Eylül peçesini kaldırdı bugün
Yuvasına dallar getirdi serçe
Gülümsedi bir gül dalında sürgün
Gözüne damladı çiyleri şıp şıp
Gecikmişim dedi şafağa bakıp
Ne gonca olurum ne bülbül öter
Kader bu talihim ya mevsim suçlu
Bütün bu kış belki sakince biter
Baharda olmuşum güzel bir gonca
Gönlümce açarım en beyazından
Bülbülle inatlık böyle olunca
Kapadı gözünü taptaze sürgün
Sabret dedi bülbül, sonbahar üzgün
Geciktik sevgili bak ufukta kış
Bahara dönüş yok, koş bata çıka
Yaşandı de hayat, hepsine alkış
Varlığın yokluğu yaz uykusunda
Ve gözler sevgili kış korkusunda
Kayıt Tarihi : 7.10.2014 22:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Uzdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/07/eylul-472.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!