Eylül Şiiri - Roşan Gülerce

Eyluldu cehennem yüklenmişti feza,
Yeryüzü zulüm kuşanmıştı,
Kirılmıştı dalları tum ağacların,
Ezilmişti tomurcuklar,
Azap çalınmıştı tanrıdan,
Cehennem ve ateş çalınmıştı,
Eylüldü vuruluyordu güzel çocuklar şose boylarında.

Eylüldü karanlıklı acıyla sınanıyordu bir gençlik,
Duvarları kana doyurtuyorlardı,
Ihaneti yudumluyordu birileri ağır ağır,
Kimileri bin başı olsa hani vur diyecek cellata,
Kimileri döküldüler,kimileri ezik,eğik boyunlarla çıktılar güneşe,
Yenişmesin diye cellat,
Boğulsun diye akan kanda düşman,
Analar ne yiğitler getiriyordu,
Eylüldü okşanası boyunlar kırılıyordu yağlı urganda.

Eylüldü gidiyordu bizden öncekiler,
Uğurlanıyordu yürekli bedenler şiir takılıp kanatlarına,
Sesler patlıyordu bulutlarda güçlu ve genç,
Bende biliyorum o yürekleri,
Bizim Ağrı gibi kocaman,
Nemrut gibi sıcacık tutabilene,
Bende biliyorum ağlamak olmaz,
Bende biliyorum ağıt yakmak değil,
Türkü söylemek gerek,
Eylüldü ve bir gençlik yeni baştan doğuyordu....