Yaşanmamış bir aşktı bizimkisi.
Eylülün, vurgununu yedi.
Vakit, ayrılığı gösteriyordu.
Hazana uğrayan, bu zamanda.
Hiç konuşma/dık.
Sen sus/tun, ben suskun/dum.
Oysa ki yokluğun, içimi üşütüyordu.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta