Çöpçüler yaprağı hüzünden ayırır bir bir
Hüzün bana kalır yaprağı götürür çöpçüler yine Eylül
Düşer de durmaz yerinde yaprak savuran yeldir
Hüznüm neden savrulmaz sarsıp yıkar bu Eylül
Belki yine acıtacaktı canımı hüzün
Yaprağı düştüğü yerden uzakta toplayacaktı çöpçü gelince Eylül
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta