Eylül Şiiri - Karahan Yılmaz

Yürürse ansızın gözlerimde o gün kederli bir bulut
Islatma düşlerini sevgilim, ıslatma n’olur
Serilsede önüne upuzun morarmış bir vucut
Bakarsın anlımda bir sabah sehpalar kurulur
Bakarsın sehpalarda binlece umut
Aynı anda yeniden bir hayata durur...

Yıkma n’olur kaşlarını gözlerinin üstüne sevgilim
Cünkü bir türkü tadında olmandı senden hep beklediğim
Bundan dolayıdırki, önce acılarda sınadık yüreklerimizi
Sonra savurduk yangınlı ufuklara en güzel düşlerimizi..

Acıların bozkırlarında çılgınlar gibi sevişirken biz
Susuyordu sevgilim hırçın bir açlığın elinde yüreklerimiz
Ve bir eylül sabahı başlayan bizim bu hikayemiz
Bitecek düşlerle, bitecek türkülerle, bitecek sevgilim
Bütün güzelliklerini kuşandığı gün ülkemiz...

Özgür bir ülkede mutlu bir dünyaydı en güzel düşüm
Uzak dur benden uzak dur ey kahpe ölüm
Cöksede kara bir bulut gibi
Üstümüze bu sömürüyle, bu zulüm
Bir beni öldürür bu insan denizinde, üzülme be gülüm.

12 Eylül 1987