Bir çöl gibi iç dünyam.
Zaman geçmiş bileklerime ateşten kelepçe.
Ve bir EYLÜL akşamı.
Saat...on sekiz...yirmi...
Benim de yapraklarım döküldü eylülde.
Yüreğim gittikçe küçülüyordu o akşam.
Yüreğimi kemiriyordu bir merhametsiz sancı.
Ve acı acılar.
İrkiliyor durmadan bedenim.
Neşeme ızdırabın çektiği perde.
Öyle bir acımasız acı ki.
Yapraklarını döktü dallarını kırdı.
İçimdeki neşe çınarımın.
Bir zamanlar EYLÜL 'e bende gülerdim.
Evet ben... bende EYLÜL de ağladım.
Yalancı gözyaşlarının döküldüğü yerde.
06-09-2000
Şahin YalçınerKayıt Tarihi : 28.9.2010 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (7)