Eylül Şiiri - Gökmenzade Bayram

Ayrılığın takvimleşmesidir eylül.
Göz pınarına hasretin yürüdüğü mevsimin,
Ayrılık bulutuna takılı ismidir eylül.
Çocukların çınlayan sesi,
Ayrılığın hasretleşmesidir eylül.
Ana yavrudan yavru yuvadan ayrılır.
Göz yaşlarında yıkanır güneş ve loş akşam.
Kızıllıklarda yanan aydır eylül.
Yapraklarının sararması ondandır.
Sessiz dudakların titreyişinde yürek,
Açılmış kurşun kalem kokusudur eylül.
Yarin kokusunda kalem kokusu,
Uyumaz gönüllerin uykusu,
Eylül çınlasın kulağında yarin.
Eylülde gider bir zaman dönerim.