Eylül ağlıyor.
bilinmez hangi hayatlar akıyor,
çamurlu gözyaşlarında.
Sağ gözünden akanlar,
insanlığı boğuyor.
Sol gözü
İstanbul'u çaresi bırakıyor.
Karşıyakaya, nazire ediyor.
Bu yakaya hüzün döküyor.
Geçmişe bakıyor, Şaşırıyor.
Geleceğe bakıyor haykırıyor.
Birden iki doğuyor.
Et tırnaktan ayrılıyor.
Nice kırmızı, ay yıldızlı
Fidanlar dikiyoruz toprağa
Toprak kana doyuyor.
İki canlı tazelerin, annelerin
yaşı yarışıyor, Eylül'le
Eylül ağlıyor
Anneler ağlıyor.
Ne olacağını biliyor Eylül.
Su değil, kıpkırmızı kan ağlıyor.
Gökler kapkara ama,
bulutlar güneşe Açılım yapıyor.
Sağırlara gök gürüldüyor,
Körlere şimşekler çakıyor.
Nemrutları Çaresiz bırakıyor.
İntikam alıyor.
Eylül Ağlıyor.
Ağlıyor, ağlıyor,ağlıyor.....
Kayıt Tarihi : 14.9.2009 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzeldi yüreğinize sağlık
Saygılar kaleminize
Yeni yılınız kutlu olsun, nice nice mutlu yıllara...'
Karamanlı Âşık Çağlari
Seyfeddn Karahocagil
kalemine sağlık.
Eylül ağlamaz normelde...
O ağlatmayı sever hemde en derininden.Kuşların kanadı kırılmışını sever..Toprağın kanla doymuşunu sever...............saygıyla
TÜM YORUMLAR (28)