Eylül Şiiri - Zafer Şeker

Eylül sararıp; yere düştüğünde
Ağladığım toprağa/sızan
Hasret; sensin

Mevsimler geçiyor gözlerimden
Sığındığım gölgede
Duran özlem; sensin

Biçilmiş zoraki kaftanları
Ölçüsüz giyindiğimde
Bedenime sığmayan aşk;
Sensin

Yalnızlığın soğuk gecelerinde
Bitmeyen bir sıcaklıksa ayrılığın
Yüreğimi tutuşturan;
Yine sensin

Kaybettiğim bir düş varsa
Serseri kalbimde
Kahreden yine sensin
Hep sensin