Eylül Şiiri - Feridun Benden

buralara erken
gelir sonbahar...

yaz bitti
döndüm...

eylül
sevincini duymak,
dalıp dalgalara
uzaklara ayrılmak...

şarap rengi
yaprakların hışırtısı
ve toprağa serilmiş
yumuşak halı,
sessiz yürüyüşler
derinliklerine ormanın...

(şimdi anımsıyorum da)

çaybahçesinde suskun
karşılıklı oturuşumuz,
ebabil kuşlarının
boşluğa dalışları...

konuşmuyoruz
anlamları kaybolmasın
diye sözcüklerin...

film karesinde
genç kadın
ve ihtiyar adam...

ince belli iki çaybardağı
batan gün rengi,
ufuk çizgisinde tekneler;
değmemiş ressamın
fırça darbeleri,
kısalan günler
ömürden...

söyleştik yazboyu
şiir ve felsefeye dair...
döndürdükçe sözü
kırlara, ağaçlara, otlara
esrik mecusi
inadıyla kaldın
ateşinde kitapların...

ayrılıştan önce
son günler
mim oyuncusuyduk
ve sözcüklerin
yabanıl sessizliği
dudaklarda tebessüm,
bedenin dili
saf sevgiydi
ruhunda beliren...

bir el darbesiyle
saçın arkaya savruluşu
rüzgârın sürüklediği
cigara dumanı...

(ezberiydi eylül öncesinin)

özlemim
sessizliğini evimin,
kokusunu kitaplarımın,
duvarlarda
izlerini bakışlarımın...

yalnızlıktan
sıkılmış saksılarım,
beyaz orkidelerin
sitemi,
Biretin yumuşak
parmak izleri,
silinmiş taç yapraklardan
Chopinin Piyano Concerto No. 1i