Ağustos böcekleri eylüle kaldı
Pür telaş içinde ayni nakarat
Gökyüzünde yine ayın on dördü
Sessizce durgun sulara baka kaldı.
Belki son eylüldür yaşadığımız,
Belki son eylülden bir önce.
Göçmüş insanlar birer birer
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta