Eylül Şiiri - Ömer Bayram Eroğlu

Yeminler edeceğim yine,
Bir şafak alacasında dönmemeye gurbetten.
Eylül bahçelerinden haber gelir tasalı,
Sılada bağ bozumunda gün bozumu var.

Çetrefil yoldur gittiğim, kıvrılır saatlerim,
Tutulmuş yollarım, yollar uzar ben uzarım.
Eylül bahçeleri uzakta, gün uzar ben uzarım.
Keklik kuşum ötmez, kekikotum kokmaz,
Sevdasından harelenen güllerim açmaz,
Bu illerden revan olurum turnalara.

Gün gelir buğulanır bakışlar,
Eylül güneşi ısıtmaz insanı,
Vefasızlık kol gezer sokaklarda,
Ücra bir perondan son dostta uğurlanır.
Bir anlatamama ki, yürek dağlar,
Nerede bir mektup, telin ucunda merhaba...

Seni hatırlamamak; Aslında,
Kendimi inkar, dostluğa isyan..
Düşünüyorumda hatıraların gülümsediği,
Eskimiş sedef kakma çerçeveyi,
Anlamsız, manasız gülümsüyorum.