Eylül Şiiri - Şair Gülgibi

Hazan mevsimi Eylül,ne kadar da ben gibisin...
Yoksa ben mi sen gibiyim...
Sanki hiç bahar görmemiş,hiç yeşermemiş,
Dalları kırık,yaprakları dökük bir ağaç gibiyim...

Hangi mevsimde yeşeriri yapraklar,büyür
Sen de benim gibi bilmezmisin,ne vakit açar gül...
Sanki gönlüm hep hazanda,hep kıştaymış gibi,
Ne leylak biliyor yüreğim,ne sümbül...
Üşüdüm,titriyorum sensizlik vurdu beni,
Ne olur bahar gelsin,gönlüme bir gül...
Bitir bu yalnızlığı,kırgınlığı,hasreti,
Gel sen de seviyorum de,bitsin bu eylül...

Ey sevgili ne yaptın bana söyle,
Nasıl kıydın sana olan sevgime
Gönül yaralı,gönül kırgın,gönül küskün,
Yine geldi aylardan hüzün...
Billirim nafile sitemlerim,ekislerim,
Ama gönlümü biliyorsun,sensin sevdiğim...