Hazan mevsiminde,
Ne hüzünlüdür Eylüller.
Dökülen yaprakların içinde yürümek,
Toprakları avuçlarımda dinlendirmek.
Sabahları çiğ olup, yapraklarla oynaşmak,
Eylül'ün yakıcı sıcağında,
Sırtımı duvara verip uyuşuk uyuşuk oturmak,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta