Eylül Şiiri - Baran Çağlayan

Işıltılı hayaller küçücük yüreğinde
Henüz kavramadı zaman belini
Buluşuruz ikinci bir hayatta
Baba kız geceleri
Ama bil,sen hep bendesin...

Sen bende büyüyecek,ben de öğreneceksin
İçinde papatyalar saklı
Minicik yumruklarını sıkıp
Gözü kara hayatla ölümüne kavgayı...

Saçlarının her teline sinmiş kokusu
Çocukluğun
Henüz rüyalarda dahi toysun
Ve varlık bulduğun an
Sen çocukların en soylusu
En masumu
En özgür ismi olacak
Korkmayacaksın,
Düşünmeyi sevmekten,
Söylemeyi bilmekten
Kimbilir belki dar ağaçlarında
İnsaniyet uğruna can vermekten...

Çünkü sen çoktan bu yoldasın
Güneşi görmeyene ışık,
Umudu bilmeyene özgürlük vereceksin...
Ama umudu bilmezse özgürlüğün yüzü
Sen zaten hiç doğmayacaksın.
Canım eylülüm...