Felaketti Eylül.Geceleri işkenceye dönüşüyordu yağmur.Ben bütün deprem kargaşalarında seni arıyorum.Sıkıldım,tecrit ediyorum kendimi insanlardan,sokaklardan,yaşamdan.
Şimdi sadece yattığım bu ranza,sağımdaki sararmış duvar ve sigaram...Cesetler çıkıyormuş hala şehirde enkaz altından.
Ölü çocuk gözleri düşlerimde.Sigarayı çoğaltıyorum.Ve her nefes çekişimde biraz daha uzaklaşıyorsun benden.Biraz daha yaklaşıyorum ölüme.Felaketti Eylül.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
bazen sarıyla birlikte dökülür hüzün
güzeldi
tebriklerimle..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta